| Ojczyzna - kiedy myślę - wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam, |
| mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym, |
| aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas: |
| z niej się wyłaniam... gdy myślę Ojczyzna - by zamknąć ją w sobie jak skarb. |
| Pytam wciąż, jak ją pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, którą wypełnia. |
| (...) |